Życiorys Teodory Teresy Osińskiej i dwa zdjęcia portretowe
| Kolekcja | Muzeum Warszawy |
| Opis | Dobra (Dorka) Brauner (1905–1965) była wychowanką i bursistką Domu Sierot oraz nauczycielką kochaną przez dzieci. Osierocona w wieku trzech lat, trafiła do sierocińca w Łodzi, skąd pochodziła jej rodzina. Do Warszawy zabrała ją Stefania Wilczyńska, z którą Dorka bardzo się związała. Za jej przykładem została wychowawczynią zakładów opiekuńczych. Lata II wojny światowej przetrwała pod nazwiskiem Teodory Teresy Osińskiej, przy którym po jej zakończeniu już pozostała. Życiorys Dobry Brauner spisany w 1949 roku jest bardzo szczegółowy, charakterystyczny dla okresu stalinowskiego powojennej Polski. Jest świadectwem ciężkiej sytuacji życiowej w okresie przedwojennym, religijnej przemiany duchowej i przyjęcia chrztu, a także ukrywania się w okupowanej Warszawie. W piśmie Osińska ani słowem nie wspomniała o wielokrotnych próbach podjęcia studiów na Uniwersytecie Warszawskim przed wojną. Jej ówczesne studenckie dokumenty przechowywane w uczelnianym archiwum zostały odkryte dopiero w 2021 roku. Magistrem polonistyki została dopiero w wieku 56 lat. Autorka opisu: Magdalena Pęzińska Materiał: papier, atrament, papier fotograficzny; Miejsce powstania: Polska; Technika: rękopis, fotografia czarno-biała; Wymiary: dzieło: wys. 29,8 cm, szer. 21 cm. |
| Autor | Osińska, Teodora Teresa |
| Data | 1949-12-14 |
| Prawa | Muzeum Warszawy |
| Format | image/jpg |
| Język | pol |
| Identyfikator | MHW 51/a-b/JK |
| Typ | dokument |
Ze zbiorów: Muzeum Warszawy
